Πες μου μιά ιστορία για το παλιό καλό σουβλάκι της Λειβαδιάς..

Κυριακή 21 Ιουλίου/ Μόλις γύρισα από τη  βραδινή μου έξοδο στο κέντρο της Αθήνας/Τρώγοντας ένα κρουασάν σοκολάτας που αγόρασα από το περίπτερο/Ακούγοντας ‘Gramatik’

Όσοι είχατε διαβάσει την προηγούμενή μου ιστορία (‘Πες μου μιά ιστορία για την πρώτη φορά που δοκίμασες γεμιστά’) θα θυμάστε ότι σας είχα υποσχεθεί ότι θα σας μιλήσω για το σουβλάκι της Λειβαδιάς.. Ακούστε λοιπόν! Το αληθινό σουβλάκι βρισκόταν πριν μερικά χρόνια στην Λειβαδιά, μέχρι που κάποια στιγμή έχασε τον δρόμο του και βρέθηκε στην ίδια μοίρα με τα υπόλοιπα σουβλάκια της Ελλάδας. Συγκεκριμένα, επειδή τυχαίνει να έχω μεγάλη εμπειρία περί του θέματος καθώς λόγω παππού και γιαγιάς που έμεναν εκεί πήγαινα πολλές φορές τον χρόνο στη Λειβαδιά, είχα την ευκαιρία να γευτώ το αυθεντικό σουβλάκι. Το σουβλατζίδικο λοιπόν που ‘επισκεπτόμουν’ συχνά ήταν ένα μικρό και στενό μαγαζάκι στην πλατεία της Λειβαδιάς με έναν κλασικό ψήστη με λευκή ποδιά και άλλους δύο που βοηθούσαν στο τύλιγμα και στο ταμείο. Σχηματιζόταν πάντα ουρά έξω από το μαγαζί και φυσικά η τιμή του δεν θα ξεπερνούσε σήμερα το 1,50 ευρώ. Σε αντίθεση με το σημερινό γιγάντιο σουβλάκι που σήμερα κοστίζει από 2,00 έως και 2,70 (ασχολίαστο). Η προετοιμασία γι’ αυτό το σουβλάκι ήταν μία ολόκληρη ιεροτελεστία, ή τουλάχιστον έτσι φάνταζε στα δικά μου παιδικά μάτια! Α! ξέχασα να σας πω ότι ήταν τόσο αυθεντικό σουβλάκι που είχε μόνο καλαμάκια χοίρινα. Ξεχάστε ότι ξέρετε από το σημερινό γιγαντιαίο σουβλάκι που έχει μέσα οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς και φυσικά η ποιότητά του πλην ελαχίστων εξαιρέσεων είναι ελεεινή. Ξεκίνησα λοιπόν να σας λέω για την προετοιμασία! Αρχικά μερικά καλαμάκια στη σχάρα να ψήνονται σιγά-σιγά στη συνέχεια τραγανιστές πιτούλες επίσης στη σχάρα (‘στα κάρβουνα’). Η  αγαπημένη μου στιγμή όταν ο ψήστης έβγαζε τις τραγανιστές πιτούλες από την σχάρα και τις άλειφε με μία απίστευτα νόστιμη σάλτσα που ετοίμαζε και περιελάμβανε λεμονάκι, μουστάρδα, λαδάκι, αλάτι, πιπέρι! Τόσο αγνά και τόσο γευστικά ταυτόχρονα υλικά! Τέλος, προσέθετε το καλοψημένο καλαμάκι, λίγο κρεμμυδάκι ψιλοκομμένο, ντοματούλα φρέσκια και ζουμερή και έτοιμο! Αυτό ήταν το αυθεντικό σουβλάκι! Δυστυχώς όμως το σουβλατζίδικο αυτό έκλεισε και την θέση του πήραν άλλα πολύ κατώτερα και μαζικά σουβλατζίδικα. Βέβαια για όσους επισκεφτούν την Λειβαδιά εννοείται ότι μπορούν να δοκιμάσουν σουβλάκια και πιστεύω ότι θα μείνουν σαφώς πιο ευχαριστημένοι από τα σουβλατζίδικα της Αθήνας! 

   

Υ.Γ. Όσοι δεν έχετε επισκεφτεί ακόμα την Λειβαδιά καλό θα ήταν να το κάνετε σύντομα γιατί είναι μια πολύ καλή εκδρομή που θα σας φέρει κοντά στη φύση και θα σας δώσει την ευκαιρία να γευτείτε μοναδικά φαγητά και κυρίως πολύ νόστιμα ντόπια κρέατα! Η συμβουλή μου είναι να κανονίσετε την εκδρομή αυτή για το επόμενο Πάσχα! Αν έχετε καλή παρέα και καλή διάθεση η εμπειρία αυτή θα σας μείνει αξέχαστη! Και γιατί όχι να μην το συνδυάσετε με μία εκδρομή στην Αράχωβα, στους Δελφούς και στο Γαλαξείδι! Καλή σας απόλαυση ότι και αν αποφασίσετε να κάνετε!











Καρολίνα Τσουκαλά, 20.7.2013 ©