Σε όλη μας τη ζωή συναντάμε μικρούς ή μεγαλύτερους κόμπους τους οποίους προσπαθούμε πολλές φορές μάταια να λύσουμε. Όταν ήμασταν μικρά παιδιά μας έμαθαν να δένουμε τα κορδόνια των παπουτσιών μας και μερικές φορές δέναμε τόσο σφιχτά τον κόμπο που μας ήταν αδύνατο να τον λύσουμε.
Στη ζωή έχουμε την τάση να δένουμε κόμπους σφιχτά, τόσο σφιχτά που στο τέλος δεν ξέρουμε πώς να τους λύσουμε. Κρατάμε συνήθως την μία άκρη ενός σχοινιού και δίνουμε σ' ένα άλλο πρόσωπο την άλλη άκρη και έτσι αρχίζουμε να μπερδεύουμε τα σχοινιά μας δημιουργώντας κόμπους. Όσο περνάει ο καιρός οι κόμποι γίνονται όλο και πιο σφιχτοί, τα σχοινιά αρχίζουν να ξεφτίζουν και σ 'αυτό το σημείο πλέον ξεκινάει η πραγματική περιπέτεια.
Οι ανυπόμονοι αφού προσπαθήσουν ελάχιστα να ξεμπλέξουν τους κόμπους τους, αποφασίζουν να τους κόψουν με ψαλίδι ή με οποιοδήποτε άλλο αιχμηρό αντικείμενο.Υπάρχουν κι εκείνοι που θα καταφέρουν να συνεργαστούν αρμονικά με το άλλο πρόσωπο και τελικά μπορεί να λύσουν τους κόμπους. Στο τέλος όμως, αυτοί που πραγματικά θα βγούνε νικητές θα είναι εκείνοι που θα έχουν οπλιστεί με την αρετή της υπομονής. Παρά τα ψαλίδια και τα υπόλοιπα αιχμηρά αντικείμενα που θα διαθέτουν θα τα πετάξουν όλα και θα προτιμήσουν να χρησιμοποιήσουν μόνο το στοιχεία που τους χάρισε η φύση, δηλαδή τα χέρια τους και το μυαλό τους. Έχοντας ολοκληρώσει αυτό το δύσκολο και πολύπλοκο έργο θα κατανοήσουν καλύτερα από τον καθένα πόσο σημαντική είναι η αρετή της υπομονής αλλά και της επιμονής.
Εξάλλου, δεν υπάρχει μεγαλύτερη ικανοποίηση από την ολοκλήρωση ενός έργου. Για να οδηγηθεί όμως κανείς σε αυτή θα πρέπει να περάσει μέσα από μια διαδικασία, που δεν είναι άλλη από την πορεία προς την ολοκλήρωση. Το αν θα οδηγηθεί κανείς σε αυτή την τελείωση είναι σχεδόν προσωπική του επιλογή. Aξίζει λοιπόν να θυμάται κανείς πως το ένα σχοινί τουλάχιστον το κρατάμε εμείς.
Συνεπώς, την επόμενη φορά που θα αποφασίσουμε να δέσουμε έναν κόμπο πρέπει να ξέρουμε ότι εμείς θα πρέπει και να τον λύσουμε. Και χρησιμοποιώντας την επιστήμη των μαθηματικών, όπου κόμποι=προβλήματα και όπου προβλήματα μπλέκονται οι ανθρώπινες σχέσεις οι οποίες είναι εξαιρετικά πολύπλοκες.
Καρολίνα Τσουκαλά, 9/12/2015 ©
με το φανάρι σου σβηστό.
Οι ανυπόμονοι αφού προσπαθήσουν ελάχιστα να ξεμπλέξουν τους κόμπους τους, αποφασίζουν να τους κόψουν με ψαλίδι ή με οποιοδήποτε άλλο αιχμηρό αντικείμενο.Υπάρχουν κι εκείνοι που θα καταφέρουν να συνεργαστούν αρμονικά με το άλλο πρόσωπο και τελικά μπορεί να λύσουν τους κόμπους. Στο τέλος όμως, αυτοί που πραγματικά θα βγούνε νικητές θα είναι εκείνοι που θα έχουν οπλιστεί με την αρετή της υπομονής. Παρά τα ψαλίδια και τα υπόλοιπα αιχμηρά αντικείμενα που θα διαθέτουν θα τα πετάξουν όλα και θα προτιμήσουν να χρησιμοποιήσουν μόνο το στοιχεία που τους χάρισε η φύση, δηλαδή τα χέρια τους και το μυαλό τους. Έχοντας ολοκληρώσει αυτό το δύσκολο και πολύπλοκο έργο θα κατανοήσουν καλύτερα από τον καθένα πόσο σημαντική είναι η αρετή της υπομονής αλλά και της επιμονής. 
