Χριστούγεννα ή Αυταπάτη;

Ο Άγιος Βασίλης υπάρχει.
Στην οδό Ζαΐμη, σχεδιασμένο από WD street art.

Τι ακριβώς στολίζουμε σε αυτή τη χώρα;

Χριστούγεννα, και αν μου έλεγες να περιγράψω όταν ήμουν μικρή αυτή την γιορτή σκεφτόμουν τα δώρα που με τόση ανυπομονησία περίμενα κάθε χρόνο να ανοίξω, θυμάμαι να βοηθάμε με την αδερφή μου τον μπαμπά μας να στολίσει το δέντρο,  τη μαμά μου να στολίζει το σπίτι, και μυρωδιές να καταφτάνουν στη μύτη μου από την κουζίνα. Θυμάμαι εκείνες τις μέρες τα δώρα μας βρίσκονταν κάτω από ένα όμορφα στολισμένο Χριστουγεννιάτικο δέντρο, φωτισμένο με πολύχρωμα φωτάκια και υπέροχες χριστουγεννιάτικες μπάλες. Η αγωνία κορυφωνόταν τη στιγμή που ξυπνούσα μετά την Πρωτοχρονιά. Μου είχε αφήσει εκείνη τη χρονιά ο Άγιος Βασίλης το δώρο μου; Ήταν αυτό που του είχα ζητήσει; Παιδική αθωότητα, παιδικές ανησυχίες. Και σιγά-σιγά αυτές οι αναμνήσεις αρχίζουν να ξεθωριάζουν μέσα μου.

 Το 2014 μας αφήνει και καταφτάνει το 2015. Στα 23 μου πλέον χρόνια και ενώ ξέρω πια ότι ο Άγιος – Βασίλης δεν υπάρχει και ενώ ξέρω ότι δεν ανυπομονώ για τα δώρα που θα μου έχει αφήσει κάτω από το δέντρο, προσπαθώ να διατηρήσω τη μαγεία και να νιώσω την ίδια ευχαρίστηση που ένιωθα τότε, την εποχή της αθωότητας. Τότε μου ήρθε στο μυαλό η σκέψη πως δεν  χρειάζεται να λυπάται κανείς για εκείνη την μαγεία που έβλεπε με τα παιδικά του μάτια αλλά αντιθέτως θα πρέπει να νιώθει τυχερός που μπόρεσε και τα έζησε. Ζώντας την εποχή της αβεβαιότητας στην Ελλάδα σχεδόν του 2015, αρχίζω και λυπάμαι για όλα εκείνα τα παιδιά που δεν θα έχουν την ευκαιρία να νιώσουν τη χαρά και την ευτυχία που είχα την τύχη να βιώσω εγώ ως παιδί.

Μεγαλώνοντας συνειδητοποιεί κανείς πόσο εμπορική γιορτή έχει καταντήσει να είναι η γιορτή των Χριστουγέννων. Βλέπεις γύρω σου έναν κόσμο που βρίσκεται παγιδευμένος σε ένα κουτί, σ’ ένα μαζικό κουτί δήθεν εορταστικού κλίματος, με μηδενικό ενδιαφέρον για τις παραδόσεις και την αυθεντικότητα αυτής της γιορτής που πλέον μοιάζει τόσο μακρινή και με μοναδικό στόχο το κέρδος των επιχειρήσεων. Περνώντας από την πλατεία Συντάγματος, μπορώ να πω πως δεν με άγγιξε ούτε στο ελάχιστο ο δήθεν Χριστουγεννιάτικος στολισμός. Τι ακριβώς στολίζουμε σε αυτή τη χώρα; Γιορτάζουμε άλλη μία χρονιά με περισσότερες αυτοκτονίες και περισσότερες απολύσεις; Mε υψηλότερα ποσοστά ανεργίας και ακόμα χαμηλότερο επίπεδο παιδείας; Mε όλο και πιο δυστυχισμένα πρόσωπα στους δρόμους; Με στολισμένους δρόμους με πολύχρωμα φωτάκια και άχρωμα πρόσωπα;  Με ακόμα πιο κουρασμένους υπαλλήλους που δουλεύουν για εξευτελιστικούς μισθούς σε σκληρά και απάνθρωπα εορταστικά ωράρια για να ψωνίσουν ποιοι στα μαγαζιά; Για πείτε μου όλοι εσείς που κυβερνάτε τη χώρα μας και αναλάβατε να στολίσετε την Αθήνα, τι ακριβώς στολίζετε; Να σας πω εγώ με τι στολίσατε την Αθήνα. Για μία ακόμα χρονιά στολίσατε την Αθήνα με μιζέρια, και αυτός ο βαρύς χαρακτηρισμός προκύπτει από το γεγονός ότι προσπαθείτε να κρύψετε όλη την δυστυχία και την απογοήτευση των Ελλήνων πολιτών για μία ακόμη φορά με τα τρικ των δήθεν στολισμών και των δήθεν καλών πράξεών σας.

Σας παρακαλώ, εδώ και αρκετά χρόνια μας χαρίσατε απλόχερα αρκετή μιζέρια, με τα άθλια εορταστικά σας τηλεοπτικά προγράμματα με τις άθλιες πολιτικές σας εκπομπές, με τις άθλιες δήθεν εθελοντικές σας δράσεις για όλους όσους υποφέρουν από την φτώχεια. Μετά από τόσα χρόνια και ακόμα συνεχίζετε να βγάζετε αυτούς τους εμετικούς εορταστικούς λόγους δημιουργώντας φρούδες ελπίδες σε μια χώρα που προ πολλού έχετε απαγορεύσει στους ανθρώπους να ονειρεύονται ένα καλύτερο και περισσότερο ελπιδοφόρο μέλλον και τους γεμίσατε με ανασφάλεια και άγχος. 

Φαντάζομαι όμως πως οι παραπάνω λόγοι που ανέφερα δεν είναι μάλλον αρκετά πειστικοί για να  χαλάσουν την γιορτινή διάθεση ορισμένων. Φαντάζομαι πως ήδη οι περισσότεροι έχουν βρει το μπουζουκομάγαζο που θα κάνουν το Πρωτοχρονιάτικο ρεβεγιόν τους. Αλήθεια όλοι εσείς είστε τόσο ευχαριστημένοι και τόσο υπερήφανοι που για ακόμη μία χρονιά θα ‘γιορτάσετε’ με ακριβές σαμπάνιες την αλλαγή του χρόνου ενώ παραδίπλα θα στέκεται ο άστεγος που του πήραν το σπίτι και δεν έχει να δώσει φαγητό στα παιδιά του; Έχω την αίσθηση πως ακόμα και τώρα ο μέσος Έλληνας ζει με την αυταπάτη ότι όλα κυλούν ομαλά στην Ελλάδα, και φυσικά τρέμει στην ιδέα μην του χαλάσει ο άστεγος  την αισθητική και δεν μπορέσει να καταβροχθίσει τη γαλοπούλα με μανία ή ακόμα χειρότερα τρέμει στην ιδέα ότι δεν θα μπορέσει να πιει ένα σωρό ακριβοπληρωμένα ‘μπόμπες’ ποτά που θα του σερβίρουν στα μπουζουκομάγαζα για να τα ξεράσει στη συνέχεια δίπλα στον άστεγο που δεν έχει ούτε νερό να πιει.

Τι να την κάνω τη μαγεία που μου πλασάρετε στη στολισμένη Αθήνα; Ό, τι και να κάνετε δεν θα μπορέσετε να φωτίσετε τα κουρασμένα και δυστυχισμένα από τα ψέματα πρόσωπα που υπάρχουν γύρω μας. Το μόνο που καταφέρνετε και φέτος είναι να φωτίσετε περισσότερο την ξεφτιλισμένη και ξιπασμένη σας φάτσα που στη τελική βαρεθήκαμε να βλέπουμε. Μετά από τόσο νοικοκυριά που δεν έχουν ρεύμα και ζουν κάτω από άθλιες συνθήκες το μόνο που σας νοιάζει είναι να φωτίσετε το κέντρο της πόλης για να δείχνει όμορφο και γιορτινό; Ρίξτε λίγο φως για να δείτε λίγο καλύτερα τι συμβαίνει γύρω σας. Κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας για φέτος τα Χριστούγεννα, σταματήστε να ζείτε με αυταπάτες.

Καρολίνα Τσουκαλά, 25/12/2014 ©