Music Player

Κυριακή 3 Μαΐου 2015

Είμαστε στιγμές ή δεν είμαστε τίποτα.

Πότε ένιωσες τελευταία φορά ευτυχισμένος;

 


Ήμουν στο μετρό, είχα πάρει το τελευταίο τρένο, δεν ξέρω αν έφταιγε που ήταν αργά το βράδυ ή το ότι βρισκόμουν τόσα μέτρα κάτω από τη Γη. Έβλεπα ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των επιβατών τη θλίψη και τη μελαγχολία, σαν να είχε καλύψει η νύχτα με ένα μαύρο πέπλο τα πρόσωπά τους, σαν να είχε φύγει η ψυχή και να φαινόταν μόνο μία σκιά. Πότε ένιωσες τελευταία φορά ευτυχισμένος; Αυτό ήθελα να ρωτήσω καθέναν από αυτούς. Πάντα αναρωτιέμαι τι σκέφτονται οι άνθρωποι όταν βρίσκονται σε ένα βαγόνι του μετρό. 

Παρατηρώ τα μάτια που λένε πως είναι ο καθρέφτης της ψυχής, μάτια πολύχρωμα, άλλα ζωηρά, άλλα θολά, και άλλα παγωμένα. Σκεφτόμουν αν και οι ψυχές αυτών των ανθρώπων είναι όπως ακριβώς και τα μάτια τους. Θα σταθώ όμως στην πολυχρωμία. Πάντα μου άρεσε ο συνδυασμός πολλών διαφορετικών χρωμάτων. 

Όταν γνωρίζεις έναν άνθρωπο είναι σαν να σου δίνουν έναν καμβά και να πρέπει εσύ από λευκός που είναι να τον γεμίσεις με χρώματα. Ποτέ δεν ξέρεις τι χρώματα κρατάει στη παλέτα του ο καλλιτέχνης του έρωτα που έχεις απέναντί σου, αλλά ούτε και αυτός ξέρει τι χρώματα κρατάς στη δική σου. Προσπαθείς έτσι να μπεις στον κόσμο του καλλιτέχνη του έρωτα και να τον χρωματίσεις, αλλά πολλές φορές αποδεικνύεται ασπρόμαυρος. Κάπου μέσα στις ασπρόμαυρες σκιές ψάχνεις να βρεις μία παπαρούνα που ανθίζει την άνοιξη, ένα δυνατό κόκκινο χρώμα.Το χρώμα του πάθους, το χρώμα του έρωτα. Ψάχνεις μέσα στις ασπρόμαυρες σκιές να βρεις την ευτυχία αλλά κάνεις λάθος. Οι ασπρόμαυρες ζωές δεν είναι για εσένα, εσύ θέλεις να ζήσεις τις στιγμές, σίγουρα όχι μόνο τις ευτυχισμένες καθώς η ζωή δεν αποτελείται μόνο από ευτυχισμένες στιγμές αλλά και από μέρες δυστυχίας. 

Εσύ όμως ανήκεις στους πολύχρωμους καμβάδες, εκείνους με τα φωτεινά και ιδιαίτερα χρώματα, εκείνους τους ευτυχισμένους. Πώς αλλιώς θα μπορέσεις να επιβιώσεις μέσα σε μια ασπρόμαυρη ζωή; Είμαστε στιγμές ή δεν είμαστε τίποτα και μας αξίζουν οι ευτυχισμένες στιγμές. Δεν υπάρχει ολοκληρωτική ευτυχία στη ζωή, αλλά πάντα θα υπάρχουν ευτυχισμένες ημέρες.

Καρολίνα Τσουκαλά, 3/5/2015 ©