Πες μου μιά ιστορία για την πρώτη φορά που δοκίμασες γεμιστά!

Παρασκευή 19 Ιουλίου/Στο μπαλκόνι μου με ελληνικό καφέ/Ακούγοντας μουσική από το cd της Amy Winehouse

      Σήμερα ξύπνησα με αυτή την αίσθηση που έχεις το καλοκαίρι όταν ξυπνάς μεσημεριανές ώρες και σε ακουμπάνε οι ακτίνες του ήλιου που μπαίνουν από το παράθυρο και σε ζεσταίνουν αρχικά στα πόδια ύστερα στα χέρια και μετά στο πρόσωπο. Ξύπνησα με αυτή την αίσθηση που έχεις το καλοκαίρι που δεν έχεις πολλές υποχρεώσεις και ξεχνάς σε ποια μέρα βρίσκεσαι, ξεχνάς τι ώρα είναι, τι μήνας, τι έτος και πάει λέγοντας… Βγήκα μια βόλτα να περπατήσω και αφού πήρα μια καλή δόση ζέστης επέστρεψα στο σπίτι. Στην είσοδο  της πολυκατοικίας μου συνηθίζουν να μαζεύονται πολλές γάτες. ‘Συνομίλησα’ με έναν λευκό γάτο με γαλάζια μάτια και αφού τον φωτογράφισα επειδή μου έκανε νάζια, μπήκα στο ασανσέρ και ανέβηκα στο διαμέρισμά μου. 

 

 
Μου μύρισαν γεμιστά...Και τότε μου ήρθε στο μυαλό εκείνη η πρώτη φορά που είχα δοκιμάσει γεμιστά! Δεν θυμάμαι ακριβώς  πόσο χρόνων ήμουν πάντως όχι μεγαλύτερη από  έξι!  Ήταν καλοκαιράκι, είχα πάει διακοπές με την γιαγιά και τον παππού στο Λουτράκι, μας φιλοξενούσε η αδερφή της σ’ ένα από τα κλασικά παραθεριστικά  διαμερίσματα που νοικιάζουν ή αγοράζουν εκεί για καλοκαιρινές διακοπές. Είναι από εκείνα τα χρόνια που θυμάμαι ότι το μόνο που σε ενδιέφερε  είναι πότε θα πας για μπάνιο, πότε θα φας για μεσημέρι και στη συνέχεια αφού ξαναπάς για απογευματινό μπάνιο ετοιμάζεσαι για την ‘μεγάλη’ βραδινή έξοδο! Που συνήθως περιελάμβανε κάποιο junk φαγητάκι και βέβαια παγωτό και φυσικά ατελείωτο παιχνίδι με άλλα συνομήλικα παιδιά!  Έλεγα λοιπόν για τα γεμιστά! Μέχρι τότε δεν ήθελα να φάω το συγκεκριμένο φαγητό! Όταν πρωτοδοκίμασα λοιπόν ενθουσιάστηκα! Ήταν ένας περίεργος συνδυασμός ντομάτας, ρυζιού, κιμά και καλοψημένης πατατούλας που συνόδευε τις γεμιστές ντομάτες και τις πιπεριές. 
Οι πιπεριές μπορώ να πω ότι ακόμα και τώρα δεν μου πολυαρέσουν είναι λίγο πικρές! Οι ντομάτες αντιθέτως είναι γλυκές και  πιο γευστικές! Εννοείται ότι δεν ξεχνάς να συνοδεύσεις αυτό το φαγητό με μπόλικη φέτα και ψωμάκι! Βέβαια έχω να σας πω στο αμέσως επόμενο κείμενό μου ότι καθώς έκανα την βόλτα μου πριν φάω το μεσημεριανό μου είχα ξεχάσει πόσο δελεαστική μπορεί να είναι η μυρωδιά από το σουβλάκι! Αντιστάθηκα όμως και προχώρησα! Στην επόμενη ιστορία έρχεται ένα σουβλάκι από την Λειβαδιά… 

Προς το παρόν πίνω τον καφέ μου και απολαμβάνω την απογευματινή μου siesta!



Καρολίνα Τσουκαλά, 19/7/2013 ©