Πες μου μιά ιστορία.. Φοιτητική.. ή και όχι..: Αυγούστου 2014

Τρίτη 26 Αυγούστου 2014

Πες μου μιά ιστορία για το εισιτήριο της ζωής...

Σκέψεις κατά την διάρκεια του ταξιδιού μου με το λεωφορείο των κτελ/Προορισμός απροσδιόριστος

Και έτσι όπως κρατούσα σφιχτά και προσεκτικά το εισιτήριο που είχα βγάλει από τον σταθμό των κτελ ώστε να μην το χάσω, ξαφνικά μου ήρθε στο μυαλό πόσο σημαντικό είναι να κρατάμε εξίσου σφιχτά και προσεκτικά το εισιτήριο της ζωής. Σκεφτόμουν ότι σε αυτό το ίσως φαινομενικά μικρό και ασήμαντο χαρτί κρατούμε την τύχη μας και ότι ίσως αυτό να αποτελούσε και καθοριστικό παράγοντα για την ευτυχία μας ή την δυστυχία μας. Πάντα αναρωτιόμουν πώς είναι δυνατό ορισμένοι από εμάς να τσαλακώνουμε και να πετάμε με τόσο βίαιο και απότομο τρόπο το εισιτήριο που με τόσο κόπο αποκτήσαμε. Πριν τσαλακώσεις και πετάξεις το εισιτήριο της ζωής πρέπει να σκεφτείς ορθά τις συνέπειες της επόμενης μέρας. Η ζωή είναι μία και το εισιτήριο ένα. Στη πορεία μπορεί να τσαλακωθεί, να σκιστεί, ακόμα και να το χάσεις αλλά με λίγη τύχη να το ξαναβρείς. Το μόνο σίγουρο είναι ότι υπάρχουν πάντα θήκες που μπορείς να το προστατεύσεις και να το προφυλάξεις και να διατηρηθεί όσο το δυνατόν καλύτερα. Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούμε ότι ζούμε μία φορά και έτσι όπως κανείς δεν θα ενδιαφερθεί αν χάσεις το εισιτήριο που μόλις έχεις αγοράσει από τα εκδοτήρια, έτσι ακριβώς δεν θα ενδιαφερθεί κανείς και στην περίπτωση που χάσεις το εισιτήριο της ζωής. Είναι αποκλειστικά δική σου ευθύνη. Κρατάς στα χέρια σου την ίδια σου την τύχη, δηλαδή την τύχη που είχες να βρεθείς σε αυτή την ζωή, να γεννηθείς σε αυτόν τον κόσμο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι για την επιστροφή εισιτήριο δεν έβγαλα, το ταξίδι μόλις είχε ξεκινήσει…

Kαρολίνα Τσουκαλά, 26/8/2014 ©

Σάββατο 16 Αυγούστου 2014

Πες μου μια ιστορία για το Woodstock του 1969

Τα 70s ; Όχι προφανώς και δεν τα έζησα αλλά μέχρι σήμερα στα 25 μου χρόνια συνάντησα στη ζωή μου ανθρώπους που θα ήθελαν όπως και εγώ να ζήσουν εκείνη την εποχή και να βρεθούν σε ένα από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ που έγιναν το 1969.

Φυσικά αναφέρομαι στο Woodstock του 1969 που φαντάζομαι από όσα έχω διαβάσει και παρακολουθήσει επρόκειτο για μία απελευθέρωση, σωματική και ψυχική. Από πού να ξεκινήσει κανείς για τα μεγάλα μουσικά ονόματα που εμφανίστηκαν στη σκηνή εκείνο το τριήμερο (15,16,17 Αυγούστου) που έμεινε στην ιστορία.

Το φεστιβάλ ξεκίνησε με την μεγάλη μορφή της εποχής τον Richie Havens, ο οποίος τραγούδησε το ‘Freedom’ ένα κάλεσμα ειρήνης και απελευθέρωσης. Οι hippies προσπαθούσαν να εκφράσουν την άρνησή τους στην εντελώς συντηρητική αμερικανική κοινωνία των 60s και όλη αυτή η έκρηξη εκφράστηκε μέσω αυτής της μουσικής κουλτούρας, μέσω των παραισθησιογόνων ουσιών, του ιδιαίτερου τρόπου ντυσίματος, κόντρα σε κάθε κατεστημένο και κόντρα στον συντηρητισμό της αμερικάνικης κοινωνίας.

Ο χιπισμός εκείνη την εποχή ήταν τρόπος ζωής, στυλ ντυσίματος, έκφραση ιδεών ενάντια σε κάθε κατεστημένο. Μέσω της μουσικής οι hippies εξέφραζαν τα βαθύτερα συναισθήματά τους για την αγάπη, τη στάση τους ενάντια στον πόλεμο αλλά και την ιδιαίτερη σημασία της διατήρησης της ειρήνης και της ελπίδας για μια απελευθερωμένη κοινωνία από τον συντηρητισμό της εποχής εκείνης.

Όσο για την σεξουαλική απελευθέρωση δεν ήταν απλά ότι αποτελούσε μια απελευθερωτική σεξουαλική πράξη αλλά ακόμα καλύτερα μια άρνηση απέναντι στη βικτοριανή αντίληψη η οποία σχετιζόταν με το ασφυκτικό μοντέλο του γάμου και της οικογένειας.

Πάνω από μισό εκατομμύριο άνθρωποι βρέθηκαν στο Woodstock του 69' εκφράζοντας με τον πιο ηχηρό τρόπο ιδέες για την ειρήνη και τον έρωτα σε μια κοινωνία η οποία ήταν προσκολλημένη και συντηρητική στις ιδέες του παρελθόντος, μια κοινωνία η οποία ήταν σεξιστική και ρατσιστική.

Το Woodstock ήταν μια μεγάλη γιορτή της μουσικής και της ειρήνης. Οι ημέρες αυτές ήταν γεμάτες μουσική, έρωτα, ειρήνη και αγάπη. Τρεις ολόκληρες ημέρες sex, drugs and rock ‘n’ roll.

Σε μια κοινωνία που διψούσε για απελευθέρωση, το Woodstock ήρθε σαν 'από μηχανής θεός' για να αποδείξει ότι όλοι μπορούν να συνυπάρξουν με όλους χωρίς φυλετικές διακρίσεις. Εκφράστηκαν ηχηρά μηνύματα κατά του πολέμου, υπέρ της ειρηνικής συνύπαρξης όλων των ανθρώπων, υπέρ της σεξουαλικής απελευθέρωσης, της αγάπης και του έρωτα και εν τέλει μιας έκστασης ψυχικής και σωματικής.

Μια λίστα με τα αγαπημένα μου τραγούδια από το Woodstock του 69'...

1. Richie Havens - Freedom