Πες μια ιστορία για τις Τέχνες...

‘H Τέχνη είναι ωραία, όταν το χέρι, το κεφάλι και η καρδιά πάνε μαζί…’

                      John Ruskin

Η Τέχνη ήταν πάντα μια ανάσα, ένα διάλειμμα από την ρουτίνα και την καθημερινότητα. Θα μπορούσα να πω ότι η Τέχνη με προκαλούσε και με προσκαλούσε σαν άλλη ‘πνευματική’ Σειρήνα στο ταξίδι του Οδυσσέα, ένα ταξίδι ζωής, το οποίο αποδεικνύεται με το πέρασμα του χρόνου όλο και πιο συναρπαστικό… Η Τέχνη κάθε μορφής είναι πηγή σωτηρίας, δεν είναι απλά μία λέξη. Για να εξασφαλίσεις την σωτηρία σου θα πρέπει να αναπτύξεις μία στενή σχέση και να εξοικειωθείς μαζί της. Να την πάρεις στην αρχική της μορφή σαν άμορφη μάζα από πυλό και σιγά - σιγά να την πλάσεις όπως εσύ επιθυμείς. Είναι μία διαδικασία κατά την οποία δημιουργείς το κατάλληλο έδαφος για να επεξεργαστείς κάθε μορφή Τέχνης. Για σένα μπορεί να είναι η Μουσική, για τον φίλο σου η Ζωγραφική, για τον πατέρα σου η Ποίηση για την μητέρα σου η Γλυπτική. Κάθε άνθρωπος γεννιέται με ένα μοναδικό χαρακτηριστικό που τον καθιστά ιδιαίτερο σε κάποια μορφή Τέχνης. Η Τέχνη είναι λύτρωση, είναι η απόδειξη ότι ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος για να δημιουργεί μικρά και μεγάλα θαύματα που θα λυτρώσουν την ψυχή του ίδιου και των άλλων. Ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσης η Τέχνη πρέπει να αποτελεί μέσο αποφόρτισης, πρέπει να αποτελεί πτυχή της καθημερινότητας των ανθρώπων. Η κάθε μορφή Τέχνης κρίνεται αναγκαία σε μία τόσο δύσκολη και ισοπεδωμένη από καλλιτεχνική ευαισθησία εποχή. 

Καθώς σκεφτόμουν την τόσο σημαντική συμβολή των Τεχνών στη ζωή των ανθρώπων ανακάλυψα πως η μεγαλύτερη επιτυχία ίσως, είναι να ασχοληθείς και να καταφέρεις να δαμάσεις πάνω απ’ όλα την Τέχνη του Ζην… Επειδή γεννιόμαστε και πεθαίνουμε με την απορία του αν υπάρχει κάποιος σωστός τρόπος με τον οποίο θα μπορούσαμε να ζήσουμε θα σας πω ότι από την μέχρι τώρα εμπειρία μου στη ζωή αυτή θεωρώ πως είναι εξαιρετικά δύσκολο να καταφέρει κανείς να δαμάσει την ζωή αυτή. Το να μάθει κανείς να ζει μπορεί να του πάρει ακόμα και μία ολόκληρη ζωή αλλά θεωρώ εξαιρετικής σημασίας το να καταλάβει κανείς ότι σημασία έχει η πορεία προς αυτή την κατεύθυνση και όχι τόσο ο στόχος. Όπως γράφει και ο Καβάφης στο ποίημα του ‘Ιθάκη’ : ‘Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη, να εύχεσαι να είναι νάναι μακρύς ο δρόμος, γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις…’  Η Ιθάκη μπορεί να είναι ο προορισμός αλλά σημασία έχει το ταξίδι και οι περιπέτειες που θα ζήσουμε μέχρι να φτάσουμε εκεί…

Καρολίνα Τσουκαλά, 1/12/2013 ©