Όταν ο έρωτας αιμορραγεί

Καλύτερα να μετανιώνεις για κάτι που έκανες παρά για κάτι που δεν τόλμησες να κάνεις ποτέ.  Οι άνθρωποι εδώ και αιώνες έχουν την τάση να μπερδεύουν τη ζωή τους καθώς έχουν τη συνήθεια να αφήνουν συνειδητά ανοιχτές τις πόρτες που πρέπει να παραμένουν κλειστές. 

Και κάπως έτσι η κατάσταση αρχίζει να περιπλέκεται, όταν αφήνεις πόρτες και παράθυρα ανοιχτά, μπαίνει μέσα ο άνεμος και σε παρασύρει. Είναι μάλλον στη φύση του ανθρώπου να θέλει πάντα εκείνο που δεν μπορεί να έχει και όταν το αποκτήσει πολλές φορές, συμβαίνει το αδιανόητο, αυτό που λαχταρούσε να αποκτήσει για τόσο καιρό γίνεται πλέον δεδομένο και δεν το θέλει πια. 

Έτσι είναι η ανθρώπινη φύση, απρόβλεπτη και περίπλοκη. Όταν πρόκειται για συναισθήματα όπως ο έρωτας και η αγάπη οι άνθρωποι γίνονται θηρία, θέλουν να παλέψουν μέχρι τελικής πτώσεως γι’ αυτά και θα παλέψουν μέχρι τη τελευταία στιγμή όταν βλέπουν πόσο ανυπεράσπιστοι και γυμνοί στέκονται μπροστά σε αυτά τα συναισθήματα. 

Και όταν αρχίσει να αιμορραγεί η πληγή εσύ προσπαθείς μάταια να την σταματήσεις, μα ο έρωτας είναι καταδικασμένος και το ίδιο και εσύ. Όταν αιμορραγεί ο έρωτας πεθαίνει. Και όταν ο έρωτας πεθαίνει, τότε τι συμβαίνει; Τότε εσύ θα αναστηθείς και θα αναγεννηθείς από τον επόμενο έρωτα.

Καρολίνα Τσουκαλά, 22/11/2015 ©