Eλεύθερη Πτώση

Ακούγοντας στο πικ-απ το 'Come fly with me' by Frank Sinatra.

Οι ανθρώπινες σχέσεις τις περισσότερες φορές μοιάζουν σαν την ελεύθερη πτώση χωρίς αλεξίπτωτο και δεν θυμίζουν σε τίποτα την κατά τ’ άλλα ασφαλή πτήση ενός επιβατικού αεροπλάνου, που λίγο πριν την απογείωση και την προσγείωση οι επιβάτες καλούνται να δέσουν τις ζώνες τους.

Στις σχέσεις των ανθρώπων όμως δεν φαίνεται να υπάρχουν ζώνες ασφαλείας και πολλές από αυτές μοιάζουν σαν τις ελεύθερες πτώσεις των αλεξιπτωτιστών που κάτι δεν πήγε καλά και το αλεξίπτωτο δεν άνοιξε την σωστή στιγμή. Αυτό που δεν αντιλαμβανόμαστε όμως είναι ότι στις σχέσεις όσο πιο ψηλά φτάσουμε τόσο πιο οδυνηρή θα είναι η πτώση.  

Δεν είναι ότι δεν γνωρίζουμε εξαρχής ότι θα βρεθούμε σε ελεύθερη πτώση, αλλά κανείς δεν μας έχει προειδοποιήσει για το αν υπάρχουν ζώνες ασφαλείας ή ακόμα χειρότερα για το αν θα ανοίξει τελικά το αλεξίπτωτο κατά την διάρκεια της πτώσης. Η πορεία μέχρι όμως να ανοίξει ή να μην ανοίξει το αλεξίπτωτο θα είναι ανεπανάληπτη και μοναδική.

Είναι μερικά βράδια που νιώθεις πιο μόνος από ποτέ, και νομίζεις πως δεν υπάρχει κανένας για να χωθείς στην αγκαλιά του , επιθυμείς να πετάξεις μαζί με κάποιον, να πετάξεις μακριά από όλα αυτά που σε βασανίζουν. Να πας σε άλλα μέρη, σε άλλο κόσμο, σε άλλο πλανήτη. Να χωθείς σε μια αγκαλιά να ανέβεις πάνω σ’ ένα σύννεφο και να βλέπεις μόνο τ’ αστέρια μαζί του.

Αυτή η εικόνα να πετάς στα σύννεφα μου θύμισε την ταινία με τον Αλαντίν που έβλεπα στην παιδική μου ηλικία και η σκηνή που πάντα με μάγευε ήταν όταν ο Αλαντίν έδινε το χέρι του στην πριγκίπισσα Γιασμίν ώστε να την ανεβάσει στο μαγικό χαλί και να πετάξουν μαζί λέγοντας της καθώς άπλωνε το χέρι του ‘με εμπιστεύεσαι;’ Kαι τελικά τον εμπιστεύτηκε..

Είναι βράδια που αναζητάς αυτή την ελεύθερη πτώση, μια ελεύθερη πτώση προς τον έρωτα. Το αλεξίπτωτο μπορεί να ανοίξει μπορεί και όχι, εσύ θα πηδήξεις στο κενό ή θα προτιμήσεις να κοιτάς όσους πετάνε από την ασφαλή σου πλευρά πάνω σε ένα αερόστατο;

Καρολίνα Τσουκαλά, 23/10/2015 ©