Tεστ στα συναισθήματα

Εκείνο το βράδυ σκεφτόμουν ότι ένα μεγάλο μέρος της ζωής μας το περνάμε στο σχολείο, το σχολείο είναι η μικρογραφία της κοινωνίας στην οποία προετοιμαζόμαστε να ζήσουμε όταν ενηλικιωθούμε πλέον. Και εκεί ήταν που συνειδητοποίησα ότι μπροστά σε όσα συμβαίνουν στη ζωή σου μετά την σχολική ζωή δεν έχουν σχεδόν καμία σχέση με την πραγματικότητα που βιώναμε ως μαθητές. Το σχολείο υπήρξε για εμένα ένας καταπιεστικός χώρος, αισθανόμουν πάντα ότι καταπίεζα όσα ένιωθα πραγματικά. Αισθανόμουν ότι στο σχολείο όλα ήταν τόσο τυποποιημένα χωρίς ίχνος συναισθημάτων, και ένιωθα πάντα ότι δεν είχα αρκετό οξυγόνο για να αναπνεύσω όπως ήθελα εγώ, με τον ρυθμό που ήθελα εγώ.

 Ένιωθα ότι είχα ιδέες, ότι είχα γνώσεις και απόψεις που στο πλαίσιο του σχολικού περιβάλλοντος δεν μπορούσα να τις εκφράσω. Σκεφτόμουν πως κάποτε αγχωνόμασταν για το αν θυμόμασταν την εφαρμογή του Πυθαγόρειου θεωρήματος ή για το αν παπαγαλίσαμε καλά το κεφάλαιο της Ιστορίας.

Εντάξει, ίσως γίνομαι άδικη προς κάποιους καθηγητές μου, οι οποίοι έκαναν προσπάθειες να μας προετοιμάσουν για την ενήλικη ζωή μας, για το νέο μας ξεκίνημα στο πανεπιστήμιο, στη ζωή γενικότερα και σε μεγάλο βαθμό εμένα προσωπικά με βοήθησαν αρκετά σε πολλές από τις επιλογές που έκανα.

Έχοντας όμως φτάσει πλέον στη τελική ευθεία για το πτυχίο και έχοντας βιώσει ευτυχώς ή δυστυχώς έντονα θετικά και αρνητικά συναισθήματα αναρωτιέμαι, γιατί ποτέ κανείς δεν μας ‘δίδαξε’ πώς να είμαστε ανθεκτικοί στον πόνο; Πόσες φορές πρέπει να πονέσεις για να μπορέσεις να συνειδητοποιήσεις αυτές τις έννοιες των συναισθημάτων και να κατανοήσεις γιατί σου συμβαίνουν όλα αυτά; Όπως κάποτε ήταν απαραίτητο να διαβάσεις για να περάσεις τα μαθήματα έτσι είναι απαραίτητο μεγαλώνοντας να ‘διαβάζεις’ τα συναισθήματα για να αποκτήσεις εμπειρία. 

Κάποτε διάβασες για να περάσεις την πόρτα του Πανεπιστημίου, μεγαλώνοντας πρέπει να ‘διαβάσεις' για να περάσεις την πόρτα της ζωής. Η επιλογή είναι δική σου, μόνο αν ανοίξεις την πόρτα θα καταλάβεις στη πορεία αν έπραξες ορθά. Εσύ θα σταθείς πίσω από την πόρτα και θα αναρωτιέσαι τι κρύβεται εκεί ή θα την ανοίξεις με κάθε κόστος; Και αν την ανοίξεις θα κάνεις το επόμενο βήμα;

Καρολίνα Τσουκαλά, 6/2/2015 ©