Αφίξεις και Αναχωρήσεις

Εσύ θα μείνεις ή θα φύγεις; Ή μήπως μόλις έφτασες; Ή μήπως ετοιμάζεσαι να φύγεις;

Αφίξεις και Αναχωρήσεις και χιλιάδες αναπάντητα ερωτήματα για τις απρόσμενες αφίξεις και τις στενάχωρες αναχωρήσεις. Σ’ αυτή την τόσο περίεργα όμορφη και γεμάτη αντιφάσεις ζωή, είμαστε όλοι ταξιδιώτες προς έναν άγνωστο προορισμό. Ερχόμαστε και φεύγουμε, ζούμε και πεθαίνουμε. Δεν ξέρω αν έχετε αισθανθεί το συναίσθημα μιας απρόσμενης άφιξης ή μιάς στενάχωρης αναχώρησης. Θα σταθώ στην αναχώρηση. Η λέξη ‘αναχωρώ’ πάντα με προβλημάτιζε. Μου άφηνε πάντα μια αίσθηση κενού, μια αίσθηση μισοτελειωμένου τσιγάρου. Φεύγω για έναν προορισμό με πλοίο , αεροπλάνο, τρένο. Αναχωρώ και αποχωρώ, σε εγκαταλείπω. 

Όσο ξαφνικά και απρόσμενα μπορεί να μπει κάποιος άνθρωπος στη ζωή μας άλλο τόσο ξαφνικά και απρόσμενα αναχωρεί και αποχωρεί. Εσύ μπορείς να κάνεις την υποχώρηση και να το αντέξεις; Ξαφνικά παρασύρομαι και χάνομαι σ’ αυτό το παιχνίδι των λέξεων και σκέφτομαι πόσο κοντά μοιάζουν ξαφνικά το ‘αναχωρώ’ και ‘αποχωρώ’, αλλά και το ‘υποχωρώ’. 

Γιατί φεύγεις; Γιατί έρχεσαι; Γιατί υπάρχει όλη αυτή η απόσταση; Σκεφτόμουν ότι όταν χωρίσεις, χωρίς αυτό να έχει μόνο την έννοια μιάς σχέσης ερωτικής αλλά μιας οποισδήποτε μορφής σχέσης που μπορεί να αναπτύξει ο άνθρωπος, αποχωρίζεσαι τον άλλο, εκείνος αναχωρεί και αποχωρεί προς μία άλλη κατεύθυνση και το ίδιο κάνεις και εσύ, εσύ μπορεί να υποχωρήσεις και να συγχωρήσεις. Εάν όχι τότε παραχωρείς τη θέση σου σε έναν άλλο άνθρωπο. 

Kαι ξαφνικά ένας κενός χώρος με λιγοστό φωτισμό και μερικές αχνές φιγούρες οι οποίες όσο περνάει ο καιρός όλο και περισσότερο ξεθωριάζουν. Φτάνω κάπου και νιώθω  καλύτερα; Φεύγω και νιώθω χειρότερα; Γιατί φεύγω και γιατί πάω κάπου αλλού; Αναχωρώ και αποχωρώ για ένα καλύτερο μέρος; Η’ μήπως αναχωρώ γιατί απλά θέλω να βρω μια δικαιολογία να αποχωρήσω; Εσύ θα μείνεις ή θα φύγεις; Ή μήπως μόλις έφτασες; Ή μήπως ετοιμάζεσαι να φύγεις;

Καρολίνα Τσουκαλά,12/2/2015 ©